«اگه من یه نفر رو کشته بودم چی می‌گفتی؟»
فکر کردم شوخی می‌کند یا این سوال را به خاطر رمان‌های پلیسی‌ای می‌پرسد که عادت به خواندنشان داشت. علاوه بر این، این کتاب‌ها تنها چیزی بودند که او می‌خواند. شاید در یکی از آن رمان‌ها، زنی همین سوال را از نامزد خود می‌پرسید.
«چی می‌گفتم؟ هیچی.»
امروز هم همان جواب را می‌دادم. آیا ما حق داریم درباره‌ی آن‌هایی که دوستشان داریم، قضاوت کنیم؟ اگر آنها را دوست داریم، حتما به خاطرِ چیزی است، و آن چیز، ما را ار قضاوت کردن درباره‌ی آنها منع می‌کند. نمی‌کند؟
خرید کتاب علف شبانه
جستجوی کتاب علف شبانه در گودریدز
معرفی کتاب علف شبانه از نگاه کاربران
بیشتر همین. عمیقا خالی است همان کتابی است که مدیاگو برای چندین ساله نوشت اما بدتر شد
مشاهده لینک اصلی
در عین حال من متوجه شدم که چطور می توانم درباره این کتاب بنویسم، زیرا در حالی که من آن را بخشی از داستان های اروپایی می خوانم، در حالی که من آن را کاملا غرق نگه داشتم، همچنین بسیار دشوار است. راوی یک مرد مسن تر است، نویسنده ای است که تلاش می کند تا زمان خاصی از جوانان خود را با استفاده از یک نوت بوک سیاه که در آن زمان نگه داشته شد، بازسازی کند. در این دوره خاص گذشته، ژان بسیار توسط یک زن به نام داننی گرفته شده است. نوت بوک سیاه و سفید یک دفتر خاطرات نیست، بلکه مجموعه ای از آدرس ها، شماره تلفن، مکان ها و بعضی از این مشکلات زندگی شهری است. به این ترتیب، نوت بوک سیاه مانند حافظه، با تکه تکه شدن، تکه تکه کردن، و ناتوانی آن، کار می کند. کتاب خود را مجموعه ای از قطعات طولانی است که اکثریت بزرگی آن شامل بازنمایی طولانی جین و دنی در بخش های مختلف پاریس، نشستن در کافه ها و نیز جین ها در انتظار دانی، که ما آپارتمان ها را به عنوان فاحشه دیدار می کنیم. دني به گروهي تهديدي تبديل مي شود که به لحاظ سياسي درگير هستند (اين کتاب فقط پس از آزادي از سلطنت فرانسوي از ابتداي سرزمين به دست مي آيد و تمامي اين جين خود را به عنوان حضور مبهم و نامعمول تقريبا بدون شخصيت معرفي مي کند. با دانی مشتاق است، او هیچ تلاشی برای عاشق شدن با او نداشته و ارتباط آنها با پلاتینیسم باقی می ماند. به تنهایی یا با دانی، او شب شب پس از شب به پارسی می آید، نه کاملا روح گمشده، بلکه بیشتر شبیه کسی است که عمیق نیست و فقط یک میل دارد € \"با dannie.i اعتراف بسیار لذت بردن از این نوع از کتاب ها. برخی از ادبیات فرانسوی، مانند سینمای فرانسوی، تقریبا بدون نقشه و بسیار متمرکز بر شهر (آیا وجود دارد هر شهر که در ذهن ادبی قوی تر از پاریس - حداقل در ذهن ادبی که به ما در اینجا در ایالات متحده از A می آید)، جهش های آن، آنچه که از دست داده است و آنچه که از طریق گذر زمان به دست می آید، راه های مختلفی که احساس می کند و صدا می زند، این کتاب به طور واضح پیرامون پیر شدن به جوانان، ایجاد یک روایت است که در آن سن، جوانان را دنبال می کند، و به عنوان آن اغلب احساس می کند، زندگی کاملا جدید و کاهش یافته است. با این حال، در این جستجو برای جوانتر خود، جین بزرگتر می تواند تنها تسلیح خود، ضرر و زیان خود، عدم درک از آنچه در آن زمان واقعا در حال وقوع است، و بیگانگی خود را از خود گذشته خود را پیدا کنید. * غیر ممکن است که در مورد ادبیات آمریکایی که با پاریس هم اشتیاق دارد، فکر نکنم از خورشید نیز به اتاق جیووانیس برسد، که همچنین شبهای طولانی و perambulations طولانی را توصیف می کند و تا حد زیادی بر شهر تمرکز می کند.
مشاهده لینک اصلی
من این هفته پاتریک مدیانوس نوئل جدید را در طی یک فضاپیمای فرودگاه شارل دوگل در این هفته آغاز کردم و به من آرزو داشتم که یک روز یا دو روز دیگر برای گذراندن خیابان ها، باغ ها و کافه های پاریس به سر می برم. مانند دیگر آثار که من در سال جاری خواندم (پاریس نویر، جملات معلق) The Black Notebook به موضوعات مشابهی از تجدید نظر در گذشته، مراحل بازبینی و ناخوشایندی قدیمی و تلاش برای تشخیص خاطرات از دست رفته جوانان می پردازد. در اینجا، ژان، که اکنون یک مرد بزرگ است، به اسرارهایی که در اطراف یک دایره از دوستان ناپدید شده و یک عشق گذشته با تنها سرنخ هایی از یادداشت های پراکنده شده و خاطرات نادرست خود به او هدایت می کند، بازتاب می کند. اگر چه من فقط اخیرا پاتریک مادیانو را کشف کردم، به سرعت به یکی از نویسندگان مورد علاقه من تبدیل شد. من عاشق کیفیت رویایی نوشته های او هستم و اغلب او مانند کتاب راهنمای سفر به خیابان ها و کافه های پاریس، از طریق عینک آفتابی تاریک، خواندن دارد. شخصیت ها در حالی که در خیابان های نیمه روشن قرار دارند، صحبت می کنند و فضای و هرج و مرج در هر صفحه نفوذ می کند. شما هرگز نباید به پاریس سفر کنید تا حس مکان را بدست آورید، و نسخه Modianos احساس می کند که در هر صورت یک واقعیت جایگزین وجود دارد. همه این کارها را برای یک تجربه فوق العاده غوطه وری ایجاد می کند و بر خلاف نویر معمولی، Modiano با تعطیل کردن یا غیبت کردن، و با کشیدن از مواجه شدن با شانس، قطعات مکالمات، و رویدادهای روزمره کوتیدی، موقتا ایجاد می شود. خاطرات، به جای ساختن مجسمه های پیچیده، رمز و رازهای خود و معمولا شهود غیر قابل اعتماد هستند. اگر شما تا به حال فرصتی برای بررسی این نویسنده شگفت انگیز جایزه نوبل داشته باشید، Black Notebook یک نقطه ورود عالی است و یک مکان عالی برای شیرجه رفتن به جهان او و از دست دادن است.
مشاهده لینک اصلی
من واقعا این 3.5 ستاره را ارزشیابی نمی کنم بلکه یک انتخاب برای من در دسترس نیست. این یک داستان در مورد یک نویسنده است که در شصت سالگی یک زن را اسرار آمیز ملاقات کرد و قبل از اینکه ناپدید شد، سه ماه زندان داشت. او به یک نوت بوک سیاه و سفید که در آن زمان نگهداری می شد تبدیل شده بود. او موارد زیادی را درباره مفهوم محل، آنچه که پیش از آن پاره شده بود و با ساختمان های جدید و پارک ها جایگزین شده بود، اشاره کرد. این یک داستان در مورد حافظه است و اینکه چگونه شخصیت های کوچک حتی در حقیقت زمان واقعی را باز می گذارند، مانند اینکه از طریق پیچیدگی زمان گام بردارند. آنها به طرز عجیب و غریبی حضور پیدا می کنند، گرچه افراد نسبتا بی اهمیت هستند که از زندگی شما گذر کرده اند، اما به نظر می رسد که در حافظه شما بسیار واضح است. درست است که هر چقدر صمیمی ما با شخص دیگری هستیم، ما واقعا آنها را نمی دانیم و یا خیلی درباره آنها. شاید هم همین دلیل است که وقتی کسی دوستش داریم، نمی خواهیم چیزهایی را که ممکن است ناخوشایند را بدانیم و باعث شود که ما خودمان را از حضور خودمان حذف کنیم. خاطرات این شور و شوق در 60 سالگی که با فتنه ای در اطراف الجزایر به دنبال استقلال است و جنگی که به این نتیجه رسید که فرانسه به شدت سعی در کنترل این مستعمره داشت. دانی، زن جوانی که او دوست داشت، در ارتباط با بسیاری از مردان در دایره ی شل، با آن ارتباط داشت که به نوعی به این مشکلات وابسته بود. او در پلیس به علت دانش خود از این مردان و داننی که با استفاده از چندین نام مستعار استفاده می کرد، به پلیس دعوت شده بود. چند سال بعد با استفاده از نوت بوک او سعی کرد مراحل خود را بازبینی کند، مجددا به مکان هایی که آنها با هم قدم گذاشته بودند تلاش می کردند تا بدانند چه چیزی را می دانست یا نتوانست سوالاتی را مطرح کند. چه کسی وسوسه نشده است مراحل ما را در زندگی بازنویسی کند و به گذشته عشق بورزد و سعی کند آنچه را که می داند نادیده بگیرد که منجر به پایان دادن به این رابطه شود؟
مشاهده لینک اصلی
در اواخر سپتامبر 2016، ژان، روزنامه نگار، از یک نوت بوک قدیمی برای ردیابی یک دوره تاریک و خطرناک در زندگی خود، 50 سال پیش در پاریس استفاده می کند. او با یک زن جوان به نام داننی (در صورتی که نام او بود) درگیر شد، که به نوبه خود با یک گروه از مردان مخفی و شرور مخلوط شده بود. داننی می خواهد جین را به مدار خود رساند و ژان به نوبه خود دنبال خواهد شد و توسط یک بازرس پلیس، Langlais، هر دو بعد و بعضی اوقات در سال های بعد مورد سوال قرار گرفت. نوت بوک، پرونده Langlais و مکان های پاریس که از جوانۀ او بازنشسته شده اند، جین را با سرنخ های سرحال، چشم انداز و آنچه که ممکن است اتفاق افتاده است، ارائه می دهد. نویسنده در سبک رویاپرداز، تقریبا خواب آلودگی، و دیدگاه جینز بین این روز و کسانی که برخورد های گذشته این یک سبک خطی از روایت نیست، بلکه بیشتر از مجموعه ای از جلوه های بصری، بیت های گفتگو، ضرب و شتم کاغذ و بازدید های خیره کننده به مکان های سادیست در پاریس و اطراف آن است. راه بسیار ابتدایی داستان سرایی، به ویژه یک رمز و راز که کمی روشن است.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب علف شبانه
فکر کردم شوخی می‌کند یا این سوال را به خاطر رمان‌های پلیسی‌ای می‌پرسد که عادت به خواندنشان داشت. علاوه بر این، این کتاب‌ها تنها چیزی بودند که او می‌خواند. شاید در یکی از آن رمان‌ها، زنی همین سوال را از نامزد خود می‌پرسید.
«چی می‌گفتم؟ هیچی.»
امروز هم همان جواب را می‌دادم. آیا ما حق داریم درباره‌ی آن‌هایی که دوستشان داریم، قضاوت کنیم؟ اگر آنها را دوست داریم، حتما به خاطرِ چیزی است، و آن چیز، ما را ار قضاوت کردن درباره‌ی آنها منع می‌کند. نمی‌کند؟
خرید کتاب علف شبانه
جستجوی کتاب علف شبانه در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
در عین حال من متوجه شدم که چطور می توانم درباره این کتاب بنویسم، زیرا در حالی که من آن را بخشی از داستان های اروپایی می خوانم، در حالی که من آن را کاملا غرق نگه داشتم، همچنین بسیار دشوار است. راوی یک مرد مسن تر است، نویسنده ای است که تلاش می کند تا زمان خاصی از جوانان خود را با استفاده از یک نوت بوک سیاه که در آن زمان نگه داشته شد، بازسازی کند. در این دوره خاص گذشته، ژان بسیار توسط یک زن به نام داننی گرفته شده است. نوت بوک سیاه و سفید یک دفتر خاطرات نیست، بلکه مجموعه ای از آدرس ها، شماره تلفن، مکان ها و بعضی از این مشکلات زندگی شهری است. به این ترتیب، نوت بوک سیاه مانند حافظه، با تکه تکه شدن، تکه تکه کردن، و ناتوانی آن، کار می کند. کتاب خود را مجموعه ای از قطعات طولانی است که اکثریت بزرگی آن شامل بازنمایی طولانی جین و دنی در بخش های مختلف پاریس، نشستن در کافه ها و نیز جین ها در انتظار دانی، که ما آپارتمان ها را به عنوان فاحشه دیدار می کنیم. دني به گروهي تهديدي تبديل مي شود که به لحاظ سياسي درگير هستند (اين کتاب فقط پس از آزادي از سلطنت فرانسوي از ابتداي سرزمين به دست مي آيد و تمامي اين جين خود را به عنوان حضور مبهم و نامعمول تقريبا بدون شخصيت معرفي مي کند. با دانی مشتاق است، او هیچ تلاشی برای عاشق شدن با او نداشته و ارتباط آنها با پلاتینیسم باقی می ماند. به تنهایی یا با دانی، او شب شب پس از شب به پارسی می آید، نه کاملا روح گمشده، بلکه بیشتر شبیه کسی است که عمیق نیست و فقط یک میل دارد € \"با dannie.i اعتراف بسیار لذت بردن از این نوع از کتاب ها. برخی از ادبیات فرانسوی، مانند سینمای فرانسوی، تقریبا بدون نقشه و بسیار متمرکز بر شهر (آیا وجود دارد هر شهر که در ذهن ادبی قوی تر از پاریس - حداقل در ذهن ادبی که به ما در اینجا در ایالات متحده از A می آید)، جهش های آن، آنچه که از دست داده است و آنچه که از طریق گذر زمان به دست می آید، راه های مختلفی که احساس می کند و صدا می زند، این کتاب به طور واضح پیرامون پیر شدن به جوانان، ایجاد یک روایت است که در آن سن، جوانان را دنبال می کند، و به عنوان آن اغلب احساس می کند، زندگی کاملا جدید و کاهش یافته است. با این حال، در این جستجو برای جوانتر خود، جین بزرگتر می تواند تنها تسلیح خود، ضرر و زیان خود، عدم درک از آنچه در آن زمان واقعا در حال وقوع است، و بیگانگی خود را از خود گذشته خود را پیدا کنید. * غیر ممکن است که در مورد ادبیات آمریکایی که با پاریس هم اشتیاق دارد، فکر نکنم از خورشید نیز به اتاق جیووانیس برسد، که همچنین شبهای طولانی و perambulations طولانی را توصیف می کند و تا حد زیادی بر شهر تمرکز می کند.
مشاهده لینک اصلی
من این هفته پاتریک مدیانوس نوئل جدید را در طی یک فضاپیمای فرودگاه شارل دوگل در این هفته آغاز کردم و به من آرزو داشتم که یک روز یا دو روز دیگر برای گذراندن خیابان ها، باغ ها و کافه های پاریس به سر می برم. مانند دیگر آثار که من در سال جاری خواندم (پاریس نویر، جملات معلق) The Black Notebook به موضوعات مشابهی از تجدید نظر در گذشته، مراحل بازبینی و ناخوشایندی قدیمی و تلاش برای تشخیص خاطرات از دست رفته جوانان می پردازد. در اینجا، ژان، که اکنون یک مرد بزرگ است، به اسرارهایی که در اطراف یک دایره از دوستان ناپدید شده و یک عشق گذشته با تنها سرنخ هایی از یادداشت های پراکنده شده و خاطرات نادرست خود به او هدایت می کند، بازتاب می کند. اگر چه من فقط اخیرا پاتریک مادیانو را کشف کردم، به سرعت به یکی از نویسندگان مورد علاقه من تبدیل شد. من عاشق کیفیت رویایی نوشته های او هستم و اغلب او مانند کتاب راهنمای سفر به خیابان ها و کافه های پاریس، از طریق عینک آفتابی تاریک، خواندن دارد. شخصیت ها در حالی که در خیابان های نیمه روشن قرار دارند، صحبت می کنند و فضای و هرج و مرج در هر صفحه نفوذ می کند. شما هرگز نباید به پاریس سفر کنید تا حس مکان را بدست آورید، و نسخه Modianos احساس می کند که در هر صورت یک واقعیت جایگزین وجود دارد. همه این کارها را برای یک تجربه فوق العاده غوطه وری ایجاد می کند و بر خلاف نویر معمولی، Modiano با تعطیل کردن یا غیبت کردن، و با کشیدن از مواجه شدن با شانس، قطعات مکالمات، و رویدادهای روزمره کوتیدی، موقتا ایجاد می شود. خاطرات، به جای ساختن مجسمه های پیچیده، رمز و رازهای خود و معمولا شهود غیر قابل اعتماد هستند. اگر شما تا به حال فرصتی برای بررسی این نویسنده شگفت انگیز جایزه نوبل داشته باشید، Black Notebook یک نقطه ورود عالی است و یک مکان عالی برای شیرجه رفتن به جهان او و از دست دادن است.
مشاهده لینک اصلی
من واقعا این 3.5 ستاره را ارزشیابی نمی کنم بلکه یک انتخاب برای من در دسترس نیست. این یک داستان در مورد یک نویسنده است که در شصت سالگی یک زن را اسرار آمیز ملاقات کرد و قبل از اینکه ناپدید شد، سه ماه زندان داشت. او به یک نوت بوک سیاه و سفید که در آن زمان نگهداری می شد تبدیل شده بود. او موارد زیادی را درباره مفهوم محل، آنچه که پیش از آن پاره شده بود و با ساختمان های جدید و پارک ها جایگزین شده بود، اشاره کرد. این یک داستان در مورد حافظه است و اینکه چگونه شخصیت های کوچک حتی در حقیقت زمان واقعی را باز می گذارند، مانند اینکه از طریق پیچیدگی زمان گام بردارند. آنها به طرز عجیب و غریبی حضور پیدا می کنند، گرچه افراد نسبتا بی اهمیت هستند که از زندگی شما گذر کرده اند، اما به نظر می رسد که در حافظه شما بسیار واضح است. درست است که هر چقدر صمیمی ما با شخص دیگری هستیم، ما واقعا آنها را نمی دانیم و یا خیلی درباره آنها. شاید هم همین دلیل است که وقتی کسی دوستش داریم، نمی خواهیم چیزهایی را که ممکن است ناخوشایند را بدانیم و باعث شود که ما خودمان را از حضور خودمان حذف کنیم. خاطرات این شور و شوق در 60 سالگی که با فتنه ای در اطراف الجزایر به دنبال استقلال است و جنگی که به این نتیجه رسید که فرانسه به شدت سعی در کنترل این مستعمره داشت. دانی، زن جوانی که او دوست داشت، در ارتباط با بسیاری از مردان در دایره ی شل، با آن ارتباط داشت که به نوعی به این مشکلات وابسته بود. او در پلیس به علت دانش خود از این مردان و داننی که با استفاده از چندین نام مستعار استفاده می کرد، به پلیس دعوت شده بود. چند سال بعد با استفاده از نوت بوک او سعی کرد مراحل خود را بازبینی کند، مجددا به مکان هایی که آنها با هم قدم گذاشته بودند تلاش می کردند تا بدانند چه چیزی را می دانست یا نتوانست سوالاتی را مطرح کند. چه کسی وسوسه نشده است مراحل ما را در زندگی بازنویسی کند و به گذشته عشق بورزد و سعی کند آنچه را که می داند نادیده بگیرد که منجر به پایان دادن به این رابطه شود؟
مشاهده لینک اصلی
در اواخر سپتامبر 2016، ژان، روزنامه نگار، از یک نوت بوک قدیمی برای ردیابی یک دوره تاریک و خطرناک در زندگی خود، 50 سال پیش در پاریس استفاده می کند. او با یک زن جوان به نام داننی (در صورتی که نام او بود) درگیر شد، که به نوبه خود با یک گروه از مردان مخفی و شرور مخلوط شده بود. داننی می خواهد جین را به مدار خود رساند و ژان به نوبه خود دنبال خواهد شد و توسط یک بازرس پلیس، Langlais، هر دو بعد و بعضی اوقات در سال های بعد مورد سوال قرار گرفت. نوت بوک، پرونده Langlais و مکان های پاریس که از جوانۀ او بازنشسته شده اند، جین را با سرنخ های سرحال، چشم انداز و آنچه که ممکن است اتفاق افتاده است، ارائه می دهد. نویسنده در سبک رویاپرداز، تقریبا خواب آلودگی، و دیدگاه جینز بین این روز و کسانی که برخورد های گذشته این یک سبک خطی از روایت نیست، بلکه بیشتر از مجموعه ای از جلوه های بصری، بیت های گفتگو، ضرب و شتم کاغذ و بازدید های خیره کننده به مکان های سادیست در پاریس و اطراف آن است. راه بسیار ابتدایی داستان سرایی، به ویژه یک رمز و راز که کمی روشن است.
مشاهده لینک اصلی